In de trein van Zwolle naar Almelo

houd je de jas aan, als bomen

voorbij schieten & weilanden verkleuren

in scherp middaglicht.

 

Als de bovenleiding wegvalt en alles

onbewaakt is, houd je de jas aan

zoals in de bossen bij Heino

waar geen reiziger zomaar uitstapt.

 

In de kerk, als de pastoor rept

van het laatste oordeel, houd je de jas aan.

Als je voor het eerst een vrouw van huis haalt,

houd je de jas aan,

 

Als een oom dood is & je de weduwe bezoekt

& aan tafel zit & de koffie roert

& de klok hoort & je schoenen voelt

houd je de jas aan.

 

Als je boodschappen doet in de supermarkt

houd je de jas aan, als je in de metro van Parijs

zit, als je op kroegentocht gaat, een prostituee

aanspreekt, de bank overvalt, het land verlaat,

onder een brug slaapt, er vanaf springt,

houd je de jas aan.

 

Maar als je een gedicht leest,

ontdoet dat je van alles.

 

(1999)