Soms wil ik na middernacht

stroomopwaarts op zoek

naar een plek om enkel te zijn.

 

Alle bezittingen opnemen,

alles laten, zoiets –

een schelp voor mezelf.

 

De huig, de tong, ’t gebit;

alles in inpakken,

over zee transporteren.

 

Naar Turcs & Caicos Islands,

wat wijn, een vroege zon,

golven onzichtbaar zout.

 

Een nacht daar, zo schoon,

dat ie de ochtend verdraagt –

doorstaat.

 

De rilling voelen van de golf

die op het water breekt,

aanspoelt.

 

Verdwijnen in nacht & nevel –

stroomaf, tot de branding

het lichaam opbrengt.  

 

(1991)