Een huishoudelijk klusje

Het wordt een stroeve oefening

naarmate je ouder wordt: bij kunstlicht

een draad door het oog van een naald wurmen

zoals je vroeger een krans madeliefjes vlocht.

Het gaat om dat T-shirt met vier knoopjes

dat je droeg in de zomer van ’86

onder een jasje met ferme schoudervullingen,

allicht met de knoopjes open.

Het shirt zwierf jaren door je kasten:

van het plankje met favorieten

naar het schap met overtolligheden en daarna

de lade met nachtgoed.

Nu mist er één knoopje als een woord dat ontbreekt

in een klassieke tekst. Al je aandacht gaat uit

naar de reparatie, terwijl je de lindebomen ruikt

van die ene zomeravond, destijds, in het park.

(2022)

Verlies

Je zoon is ontroostbaar – het bestand

waaraan hij dagen werkte blijkt niet opgeslagen,

herstelpogingen hebben geen zin. Wat het hart van een kind breekt

leidt tot kortsluiting in de hersens van de ouder.

Je vertelt over je studievriend Steven

wiens huis afbrandde met scriptie en al waardoor

een jaar zwoegen voor niets was geweest.

Maar het beurt hem niet op.

Toen je als junior op een ministerie begon,

zetelde in de kamer naast jou een man

die zeven jaar aan een nieuwe wet werkte totdat

deze door de Tweede Kamer werd ingetrokken.

De vrouw van Hemingway ging met een koffer

vol manuscripten naar Lausanne om haar man te verrassen

tijdens vakantie. Ze werd beroofd op het station:

álle verhalen weg en ook de kopieën van carbon….

Lucien Freud raakte bij Veilinghuis Sotheby

een schilderij kwijt: werklieden dachten

dat de houten verpakking leeg was en gooiden

£100.000 aan waarde in de verkruimelaar.

In 1987 ontwierp Mario Bellini voor Olivetti

een babyblauwe draagbare typemachine –

het ultiem vormgegeven model. Gelijktijdig echter

deed de personal computer zijn intrede.

Je zoon hoort het aan en vertelt dan

over een game met daarin een motto

dat wordt toegeschreven aan Hemingway:

Never discuss casualties.’

(2022)

Schoon schip

Hij wil het netjes achterlaten.

Met een perforator bewerkt hij een getuigschrift

stopt het in een ordner.

Dan de beoordelingsformulieren. Hij slaat er een nietje door

en bergt ze op in de onderste lade

van het eikenhouten bureau.

Daarna de persoonlijkheidstest:

hij pakt de Tipp-Ex, lakt wat weg

en doet ‘m in een snelhechter van Leitz.

Met z’n Watermanpen zet hij met zorg

een naam en telefoonnummer op een kaartje,

straks vindbaar in de Rolodex.

De scheur in het certificaat van echtheid

heelt hij met plakband om het vervolgens

op zijn brievenbakje te leggen.

De pensioenoverzichten verbindt hij

met een paperclip waarna ze in het duister

van een dossierkast verdwijnen.

De ondershandse akte van schuld

rolt hij op als een wrap en windt er een lint omheen

van zwart fluweel.

De geheimhoudingsverklaring

knipt hij met een schaar in heel veel stukjes,

bestemd voor de prullenbak.

Uit de printer rolt het fameuze gedicht

De tuinman en de dood van Van Eyck: hij plakt

er een gele Post-it op en schrijft

een paar terloopse woorden.

(2022)

Lessen voor het leven

Je leerde ervan geduldig te zijn,

moed te houden. Je leerde ervan in de kou te staan,

vooruit te denken, te improviseren. Je leerde

de tijd te vergeten en dankbaar te zijn.

Je leerde Frans spreken,

en voorkomend te zijn. Je leerde spontaan te zijn

en wellevend. En wanneer je wel over politiek kunt praten

en wanneer niet.

Je leerde ervan je zesde zintuig te volgen,

alert te zijn, kieskeurig te zijn, nee te zeggen.

En je leerde er het belang door kennen

van goede schoenen.

Je leerde ervan dat iedereen loslippig wordt

als het over hobby’s gaat. Dat alles een kwestie is

van afstemming. En je leerde erdoor

het onverwachte te omarmen.

(2022)

In de buurt

Meestal zitten ze in de buurt. Ze lijken op vlinders

die als rups uit een ei komen, ontzettend veel moeten eten

en dan van gedaante veranderen.

Je kunt ze meekrijgen met een lokmiddel,

te koop in speciale winkels. Maar iedereen in de buurt

profiteert daarvan mee.

Je moet ze voeren. Voeren zoals je vogels doet

en je vrienden. Alles draait om volstouwen. Als je ze volpropt

worden ze aanhankelijk.

Met krachtvoer breng je de niveaus omhoog

en bevorder je de evolutie. Gras en blaadjes zijn belangrijk,

maar de sterken ontsnappen het eerst.

Hoe meer voetstappen, hoe verder weg ze zijn. En des te verder je gaat,

hoe zeldzamer de vondst. Soms hoef je maar een paar kilometer,

soms wel vijf. Of tien.  

Overal houden ze zich schuil. Je moet snel zijn

en slim. En goed navigeren natuurlijk:

met een radar kom je nóg dichterbij.

Soms moet je hard gooien,

soms zacht. Je krijgt extra punten voor hoe je de bal gooit.

Maar wees voorzichtig. 

De een is sterker dan de ander en elk type

heeft een natuurlijke omgeving. In de ochtend

is die bovendien vaak anders dan in de avond.

Het brengt je op bijzondere plekken,

maar hou je aan de regels: ga niet op rails en rijbanen, hou je hoofd erbij

en respecteer kerken, begraafplaatsen en musea.

(2022)

Verjaardag

Op m’n tiende gleed ik door de nacht

in een Ajax-pyjama met rugnummer zeven. En op woensdagmiddagen

voelde ik mij lichter dan ooit in latere jaren.

Rond 1982 draaide de dag om de nacht,

de week om de kroegavond, de maand om de studiefinanciering,

het jaar om de traag stromende dagen van juli.

Toen ik dertig werd kreeg ik van mijn geliefde

een boek kado over zen en een cursus

over zitten op een kussen & tellen tot tien.

Met veertig fietste ik liefst het hele weekeind:

één kind voorop, de ander achter, liedjes zingend

in hun trillende schoteltjes van kraakbeen. Ook

om te vergeten dat ik op weg was naar vijftig.

In 2012 leefden mijn ouders nog en ervoer ik – in kalmte

hun tegenwoordigheid zoals je de luchtvochtigheid ervaart.

Toen ik zestig werd zocht ik

op de 28e februari mijn geboortehuis in Arnhem

maar vond enkel een versleten straat met nieuwbouw.

Aftellend naar 2032 realiseer ik mij

dat kinderen hun eigen weg gaan,

dat liefde zijn voorwaarden kent en dat alles

een kwestie is van stemming.

(2022)

Ziel

Staande bij je vriend’s graf

word het je te veel – je neemt een sigaret,

maar je aansteker hapert.

Je denkt aan de overledene

en zijn ziel die is verhuisd – een rookpluimpje

in de verte wegdrijvend uit het landschap.

Geen chirurg

die ooit de ziel heeft kunnen blootleggen, geen muzikant

die de geest van de muziek kan traceren.

Wat zou de essentie zijn van je smartphone? De applicaties

die erop draaien? Het besturingssysteem misschien?

Wat verdwijnt er als de energie wegvalt? 

En van je huis? Wat is daarvan het wezen? Je slaapkamer?

Je keuken? Je fornuis? Je koelkast wellicht

met die verrukkelijke Chardonnay Grand Cru?

Of is het toch de kat die met zachte bewegingen

je huis begeestert en je tuin elektriseert – spinnend onder de hazelaar,

sluipend naar de vlinderstruik? 

Voor een kind is ieder dier en ieder stuk speelgoed bezield.

Een slechte band ontkiemt waar een vader of moeder

daarvan geen weet heeft.

Je vriend was een zielsverwant. Een leven lang zochten jullie samen

in en buiten de kleedkamer naar begeestering –

zoeklichten speurend langs de nachtelijke hemel.

(2022)

Zenverhaal

In Hangzhou in de oostelijke provincie Zhejiang

wil op een ochtend een it-er inloggen

op het netwerk van Alibaba. Hij schrikt, want hij is zijn wachtwoord kwijt.

Zijn collega’s komen één voor één langs en beklagen hem

Wat moet hij nu beginnen? Hij werkte juist aan zo’n belangrijk project.

Maar de it-er blijft kalm. “Ach,” zegt hij,

“we zien wel hoe ’t afloopt.”

Als hij de volgende dag weer op kantoor komt

is de zaak in rep en roer. Het netwerk is gegijzeld

en topman Jack Ma moet een vermogen aan losgeld betalen.

Zijn collega’s komen één voor één langs. “Wat heb jij een geluk zeg.

Zo ben je buitengesloten en zo ben je buiten verdenking. Gefeliciteerd!”

Ach”, antwoordt de it-er,

“we zien wel hoe ’t afloopt.”

Later in die week voert het management

een reorganisatie door. Het team van de it-er

wordt zonder geld naar huis gestuurd. Opnieuw

komen collega’s één voor één langs om hem te beklagen.

“Wat ben jij een pechvogel zeg. Er staat een recessie voor de deur.

Hoe moet je je gezin te eten geven?” “Ach”, reageert de it-er,

“we zien wel hoe ’t afloopt.”

Drie weken later belt de assistent van Jack Ma hem:

hij moet komen en krijgt de leiding over vijf eenheden

van acht man om online winkel AliExpress op te zetten.

Als zijn collega’s dat vernemen kloppen ze weer bij hem aan.

“Wij staan stil, terwijl jij een fortuin gaat maken. Het lot is jou gunstig gezind.”

”Ach”,  is het enige wat de it-er weer zegt,

“we zien wel hoe ’t afloopt.”

(2022)

Bellen met boven

Welkom bij de Centrale. Op werkdagen tijdens kantooruren

kunt u gebruik maken van het volgende keuzemenu.

Bent u een tweevoeter of een systeem met intelligentie?

Toets dan 1.

Neemt u beroepshalve contact met ons op,

bent u ongewerveld, geleedpotig of koudbloedig?

Toets dan de 2. U kunt dan gebruik maken

van onze ondersteuning op afstand.

Indien uw oproep een medische noodsituatie betreft

neem dan contact met uw huisarts of bel het nummer 112.

Voor vragen over het leven, de liefde of het weer

verwijzen wij u naar de bibliotheek.

Heeft u vragen van medisch-inhoudelijke aard,

heeft u een klacht over onze zelfzorgproducten,

of heeft u aanmerkingen over de algemene bewaarcondities?

Toets dan de 3.

Wilt u een bijwerking melden of een afwijking,

heeft u een klacht omdat uw hart defect is,

laat dan op onze voicemail

een Nederlandstalig bericht achter.

Op werktijden tijdens kantooruren

kunt u een medewerker spreken:

indien u wilt spreken met een Planner: toets 4.

Indien u wilt spreken met een Propper: toets 5.

Heeft u een vraag over een onverwacht onheil,

een vergissing, of een afrekening: toets dan 6.

Voor alle overige vragen met uitzondering van acquisitie

toetst u de 7.

(2022)

Een man

Hij is een man die op de achtste woont, tegenover een bos.

In de vroege ochtend inspecteert hij de galerij

en vindt – zonder verbazing – zaden van een dennenboom.

Hij is een man die dat meeneemt op zijn weg.

In een park stopt hij ze in de grond, want:

“pitten willen ook vooruit in het leven”.

Hij is een man die een hesje draagt

En schoenen waarop je lang kunt staan.

Op perrons kijkt, wijst en bemoedigt hij.

Soms is hij even in India.

Op het stoffige station van Bodhgaya werkt hij dan

in dezelfde hes & op dezelfde wijze.

Terug in Nederland – een winterdag.

Op het emplacement vindt hij een oude vrouw,

een dennenappel gevallen van een boom.

Hij is een man die zich ontfermt.

(2022)