Waar alles blijft

Hoe de dingen verdwijnen.

Niet alleen je paraplu, je zonnebril, je hamer,

maar ook wat dierbaarder is.

 

Een bal raakt zoek, een vulpen, een foto,

een fiets verdwijnt, een boom wordt geveld.

Zo voltrekt zich het leven.

 

Ergens in het vorige millennium

raakten we het wasbord kwijt, de mattenklopper,

de wollen sokken. “Blij toe!”, dachten we.

 

En ook verdween de bakelieten telefoon,

de telefooncel, het telefoonboek, de transistorradio

en echte zakdoeken om dat te betreuren.

 

Plotseling deden we het zonder typemachine,

carbonpapier, steno, typekamer, koffiejuffrouw,

en het verfomfaaide stratenboek in het dashboardkastje.

 

Wat verdwijnt, verdwijnt meestal geruisloos. We missen het pas

als het er niet meer is: houten speelgoed, liefdesbrieven,

de chemische fotografie.

 

En dan wat we morgen kwijt kunnen zijn:

het handschrift, de spelling, de sigaret, het horloge,

het bankbiljet, de kassa, de krant, de bibliotheek.

 

Alles gaat voort.

Alles hoopt zich op.

Alles blijft achter.

 

 

(2014)